Ook mannen mogen voortaan in het Brugse Begijnhof wonen. Dat was sinds de dertiende eeuw een vrouwenbastion. Maar de stad neemt het beheer over en mag geen mannelijke huurders weigeren. Het belangrijkste is dat we het karakter bewaken.

Een stadje binnen de stad, met haar eigen regels. Zo kan je het in 1245 opgerichte en door Unesco beschermde Brugse Begijnhof het best omschrijven. Stil zijn is er verplicht, het gras betreden is er verboden en elke avond gaat de poort dicht. En bovenal: uitsluitend alleenstaande vrouwen mogen er wonen.

Dat was de regel toen er nog begijntjes leefden en zo is dat nog altijd. Want benedictinessenorde De Wijngaard, die al sinds 1933 instaat voor het beheer van het begijnhof, verhuurt de 42 huisjes anno 2019 nog altijd alleen aan alleenstaande vrouwen. Op één uitzondering na: de priester van de kerk.

Maar aan die eeuwenlange traditie dreigt binnenkort een eind te komen. De kloosterorde telt vandaag nog maar zes zusters en die zien het niet langer zitten om het onderhoud van de historische site op zich te nemen. Na grondig overleg stemde het stadsbestuur ermee in om de erfpacht te verbreken en het beheer van de site op zich te nemen.‘Momenteel zijn alle huizen verhuurd. En de mensen die er wonen, wonen er ook graag’

Dat zou wel eens het einde van het vrouwenbastion kunnen betekenen. ‘Want als stadsbestuur mogen we in geen geval discrimineren op basis van geslacht. Als er een huisje vrijkomt, kunnen we niet zomaar een geïnteresseerde mannelijke kandidaat-huurder weigeren’, zegt Mercedes Van Volcem.

Stilteplek

Die aanpassing hoeft volgens Van Volcem geen probleem te zijn. ‘Belangrijker is dat we waken over de sfeer en het karakter van het begijnhof. Het moet een stilteplek blijven. Verhuren aan gezinnen lijkt me bijvoorbeeld geen goed idee, maar dat zou door de relatief kleine woningen ook niet direct mogelijk zijn.’

Schepen van Eigendommen Mercedes Van Volcem (Open VLD) vermoedt wel dat de bewoners nog even zullen moeten wachten op hun eerste mannelijke buur. ‘Momenteel zijn alle huizen verhuurd en de personen die er momenteel verblijven, wonen er ook heel graag.’

Moestuin

Overigens krijgt de stad niet alleen het beheer van de huizen en het klooster terug, maar ook dat van de kerk en de aanpalende moestuin.‘De grote moestuin loopt door tot aan de Professor Dr. J. Sebrechtsstraat, vanwaar het klooster bereikbaar is via een poort’, zegt Van Volcem. ‘We zouden de tuin kunnen openstellen voor bezoekers en zo een nieuwe groene long creëren in het midden van de stad.’

Bron: Koen Theuns