Bij hevige regenval is het belangrijk om het afvloeiende water te bufferen op plaatsen waar dat niet tot overlast leidt. Door de verspreide bebouwing in Vlaanderen is dat soort gebieden schaars. Bovendien staan ze vaak onder druk door nieuwe bebouwing.

Signaalgebieden hebben een functie in de aanpak van wateroverlast, omdat ze kunnen overstromen of omdat ze als een natuurlijke spons fungeren door hun specifieke bodemeigenschappen. Ze hebben echter ook een harde ruimtelijke bestemming (zoals woon- en industriegebied en hun uitbreidingsgebieden).

De oppervlakte van signaalgebieden per provincie bedraagt:

• Antwerpen: 1070 ha
• Limburg: 591 ha
• Oost-Vlaanderen: 1068 ha
• Vlaams-Brabant: 206 ha
• West-Vlaanderen: 404 ha

In totaal heeft 479 ha signaalgebied de bestemming “woongebied” en 1.346 ha een bestemming “woonuitbreidingsgebied”. Hiervan heeft respectievelijk 248 ha en 603 ha een herbestemmingsopgave naar openruimte.

Voor elk gebied gaf Vlaanderen aan wat de bevoegde overheid – Vlaanderen, de provincie, of de gemeente – moet doen als oplossing. Een watertoets uitvoeren als er toch kan worden gebouwd, Er zijn drie opties: de ruimte een nieuwe bestemming geven, ze aan­duiden als ‘watergevoelig openruimte­gebied’ of, als er toch kan worden gebouwd, een watertoets uitvoeren.

Lees hier mijn vragen aan de minister:

Lees hier het antwoord van de minister: