Onderzoeken we de oppervlakte die woningen innemen ten aanzien van de totale oppervlakte van de stad dan merken we de verdere verstedelijking op vlak van wonen. In 2000 besloeg de totale oppervlakte van woningen 15,4% van de gemiddelde centrumstad. Vijftien jaar later was deze 2,2 procent hoger, met name 17,6%

In de centrumsteden onderling zijn er natuurlijk verschillen, naargelang de ruimtelijke ordening.  Leuven (23,5%) is absolute koploper met bijna een op vier van de oppervlakte die bezet is met woningen. Nauw gevolgd door een steeds dichter bevolkt Roeselare (23,1%) en Aalst (20,2%). Steden waar Wonen wonderwel minder ruimte inneemt zijn Antwerpen (13,6%), Brugge (14,7%) en Oostende (15,3%). Niet toevallig steden met havens die toch ook heel wat van de ruimte opeisen. Opvallend is dat de steden waar wonen het meest ruimte innam in 2005 ook de steden zijn die het meeste ruimte inpalmen  de voorbije 10 jaar. Leuven, Roeselare en Aalst zijn de sterkste groeiers en palmden in 10 jaar respectievelijk 2,3%, 1,8% en 1,6% van de totale oppervlakte in voor extra woongelegenheid. 

“In Antwerpen(+5,2%) kwamen procentueel het minst aantal woongelegenheden bij sedert 2005. In absolute aantallen is dat het meest: bijna 13 000. In Gent(+7,9%) waren dat er iets meer dan 10 000. Hasselt is absolute koploper met een stijging van maar liefst 15,6 procent bijkomende woongelegenheden in de afgelopen 10 jaar. Roeselare (13,1%) en Genk(11%) sluiten het rijtje van sterk groeiende steden qua aantal woongelegenheden.” aldus van Volcem.

“Antwerpen blijkt de absolute rode lantaarn:  de afgelopen 10 jaar kwamen er slechts 5,2% woongelegenheden bij, dit in schil contrast met de groeiende bevolkingsaantallen. Dit verklaart voor een deel waarom de woningprijzen in Antwerpen zo fel stegen met het gevolg dat de grootstad de minst betaalbare centrumstad is van Vlaanderen.”

Sedert 2005 kwamen er in de centrumsteden 59623 woongelegenheden bij goed voor een groei van 7,2%.

Gemiddelde bewoonbare oppervlakte nieuwbouw

Zo’n 66% van de vastgoedprojecten in de steden betreft nieuwbouw. Reconversieprojecten of nieuw aangesneden bouwgronden zorgen voor nieuwe woondynamiek in de stad. Gemiddeld genomen schommelde de bewoonbare oppervlakte tussen 2005 en 2015 voor nieuwbouw in Vlaanderen rond de 104m² per woongelegenheid.  In de centrumsteden schommelt deze rond de 95m².  In  Oostende werd gemiddeld genomen de kleinste woongelegenheden gerealiseerd in de periode 2005-2013, namelijk zo’n 76m².  Antwerpen volgt als 2^de kleinste met 79m² bewoonbare oppervlakte. Wie ruimer wil wonen moet naar Kortrijk met 114m² of Brugge met 109m² bewoonbare oppervlakte.

*de oppervlaktes van de steden per jaar fluctueren gezien de relatief lage aantallen van nieuwbouw in verschillende steden. Vandaar dat een gemiddelde oppervlakte over de tijd heen een betere indicatie geeft.

Vergelijken we de gemiddelde nieuwbouwoppervlakte over de jaren heen en op een grotere schaal dan merken we dat deze stagneert in 2015  in België en het Vlaams gewest. In de centrumsteden zakt deze in 2015 naar een nieuw laagterecord namelijk 88m² bewoonbare oppervlakte.  Kleiner wonen is nu de regel in de centrumsteden.