Warm werd je er niet van en meeslepend klonk ze niet, de eerste Septemberverklaring van de Vlaamse regering-Bourgeois, maar helder en duidelijk was ze wel. De minister-president had ze allemaal keurig op een rijtje, de grote besparingen en de kleine investeringen die in 2015 zullen leiden tot een Vlaamse begroting in evenwicht. Vanzelfsprekend is dat niet. De tijd dat zo’n evenwicht voor het rapen lag is na de zesde staatshervorming voorgoed voorbij. Mét de nieuwe bevoegdheden zijn er ook nieuwe behoeftes overgekomen, en de nood was al zo hoog: in zorg, in onderwijs, in openbare werken. 
Warm werd je niet van deze beleidsverklaring, maar evenmin sloeg de kou je om het hart.

Tenzij je deel uitmaakt van ‘Hart boven hard’, een tegenbeweging die verontruste vakbonden, ziekenfondsen en bij uitbreiding het hele sociale en culturele middenveld groepeert. Vlaanderen heeft vijf jaar lang het voordeel van de duidelijkheid: rechts regeert, met N-VA, Open Vld en CD&V links protesteert, met sp.a, Groen en een waaier van verenigingen die hun eigen belangen en die van hun leden bedreigd weten door wat ze de blinde besparingsdrang noemen van Bourgeois & De Madammen: Homans, Crevits en Turtelboom. Wat nou, blind? Hoezo, hart tegen hard? Stevige oppositie is gezond, maar om dit nu voor te stellen als het verzet van het Goede tegen de as van het Kwaad? Laten we de verhoudingen niet omdraaien. Twee op de drie Vlamingen hebben voor de driepartijenregering-Bourgeois gestemd. Wie zichzelf vandaag een warmer hart toedicht dan al die kiezers en vindt dat zijn eigen protest in beleid moet worden omgezet, is ofwel een beetje pretentieus, ofwel een beetje paternalistisch – als zouden al die arme kiezers op 25 mei collectief zijn misleid en nu als een kudde schapen onwetend en gewillig naar de slachtbank worden geleid.

Zou het? Die kiezer kan ook rekenen. Die runt ook zijn huishouden. Die weet ook dat je beter geen nodeloze schulden maakt. En die begrijpt dus ook dat je voortaan iets meer zal moeten betalen voor de goedkope of zelfs gratis dienstverlening van de overheid. Dat de kinderopvang wat duurder wordt, dat het inschrijvingsgeld in het hoger onderwijs met de helft stijgt en de prijs van de zorgverzekering verdubbelt. Prettig is anders. Maar hij weet ook, die kiezer, dat Vlaanderen al die kosten sterk sociaal corrigeert voor wie de volle prijs echt niet kan betalen. Jazeker, N-VA, Open Vld en CD&V maken scherpe keuzes, zoals Bourgeois ze noemt, maar dat verdient lof, geen hoon. Deze Vlaamse regering nu al afdoen als de kortste weg naar verarming en zelfs armoede, als een highway to hell, is niet fair. Oprecht en goedbedoeld allicht, maar onzin.

Bron: Het Laatste Nieuws