Het mag inderdaad gezegd worden dat dit project beantwoordt aan alle zware vereisten die de Stad en het Rijksarchief hadden opgelegd. De voorgestelde oplossing bedt zich enerzijds rustig in in het straatbeeld, maar vormt tegelijkertijd een krachtig nieuw signaal voor deze nieuwe functie.

De inplanting van het nieuwe gebouw behandelt haar omgeving en het beschermde monument van het bestaande klooster met respect door niet hoger te komen dan het klooster en door haar achteruitgetrokken positie waardoor het voormalige klooster in de verf wordt gezet.

Door haar losse inplanting ontstaat een interessante spanning tussen het nieuwe gebouw en het beschermde Rode Kruisgebouw via een glazen passerelle. Het Rode Kruisgebouw dat dringend aan renovatie toe was, zal in zijn oorspronkelijke staat hersteld worden met op het gelijkvloers tentoonstellings- en vergaderruimtes. Ze vormen een aangenaam decor langsheen de nieuwe wandelpromenade komende vanaf de Langestraat.

De promenade geeft uit op een nieuw plein dat in nauwe relatie staat met de leeszalen op het gelijkvloers van het nieuwe gebouw, één van de eisen van de Stad. Het nieuwe plein verwijst naar de voormalige kloostertuin.

Er ontstaat zo een intrigerende sfeer tussen oud en nieuw, tussen open en gesloten, tussen archiefbezoeker en passant. Het eindresultaat is een gebouw dat op een krachtige manier het begrip archief vertaalt.

Het kenmerkende dak verwijst niet enkel naar een verkreukt vel papier, maar speelt tegelijkertijd in op de stedenbouwkundige verplichting van de Stad dat alle gebouwen voorzien moeten zijn van een dak met hellingen.

Het project dat u zo dadelijk zult zien vormt dus een herkenbaar gebouw dat past binnen de eigenheid van onze stad en biedt tegelijkertijd een oplossing voor het parkeerprobleem in dit deel van Brugge.