Van Volcem Mercedes (Open Vld) noemt het “actieplan” van minister Vandenbossche  een  “ballonplan”.  Een te kleine pleister voor een veel te grote wonde.

De drie acties, met name tempo sociale woningen opbouwen, verdubbeling budget voor huursubsidies en sociale verhuurkantoren inrichten  neutraliseren niet het gebrek aan sociale en betaalbare huurwoningen. In het regeerakkoord staat niet 64000 woningen, doch wel 43000 woningen tegen 2020 (nog tien jaar). Dit betekent 4300 sociale woningen per jaar.  Zal de minister 21000 sociale huur woningen meer bouwen?  En met welk budget?

Ongeveer 300.000 mensen hebben hebben recht op een sociale woning.   Als we 4300 huurwoningen bouwen per jaar, zijn er over 60 jaar genoeg sociale woningen.  Waarom sociale huurwoningen bouwen en niet de private markt in schakelen ? Waarom structuren met heel veel geld laten bouwen op lange termijn en op korte termijn de ogen sluiten ?

Ik neem Brugge als voorbeeld. Meer dan 2200 mensen op de wachtlijst. Er zijn nu 313 woningen in het investeringsprogramma voorzien voor 2010.  Als er jaarlijks ongeveer 50 woningen opgeleverd en verhuurd kunnen worden is dat een waar succes. Kostprijs van de bouw van 50 woningen (50 x 300.000 euro – grond, woning, infrastructuur) is vijftien miljoen euro.

Als men dit bedrag zou verdelen over de mensen op een wachtlijst, betekent dit 6818 euro per jaar of 568 euro per maand.

Waarom nieuwe woningen bouwen? Er zijn woningen genoeg: leegstaande gebouwen en woningen die privaat verhuurd worden. Ten bewijze: iedereen op de wachtlijst woont in een huis en er is nog 3 % leegstand op de private markt en zelfs 8 tot 9 % in het sociale aanbod.

Ik pleit dan ook voor een herverdeling van middelen in de begroting op lange termijn. Op korte termijn dient een budget te worden voorzien voor mensen die op een lijst voor een sociale huurwoning staan.  In de commissie vroeg ik naar de uitvoering van deze voorziene maatregel. Kostprijs 180 miljoen euro volgens mevrouw Lieten.

Een tegenargument is vaak : als je een huurcheque geeft, zal de huurprijs verhogen.  Indien men private huurders om aan te moedigen via een sociaal verhuurkantoor zal dit niet het geval zitten.

De private verhuurder moet beroep kunnen doen op een renovatiepremie als hij aan een sociaal verhuurkantoor verhuurt en ook een vermindering kunnen bekomen van zijn onroerende voorheffing.  Het private kapitaal die beschikbaar is, wordt dan ingezet voor de allerzwaksten. Toch bouwt men liever zelf op langere termijn. De private sector is geen vijand doch wel een partner.

De bestaande huursubsidie op Vlaams niveau zou trouwens bij voorrang moeten worden aangepakt en jawel, dit keer zonder overgangsperiode.  Thans worden vooral mensen beoogt die uit een slechte woning komen en die naar een andere woning moeten (ook belangrijk) doch dit maakt het systeem beperkt. Slechts 9000 mensen konden er vorig jaar beroep op doen.

Bovendien zou een budget per stad ter beschikking moeten worden gesteld. Feit is dat betaalbaarheid van woningen in de stad het grootste probleem is. Toch is een maximum huurprijs van 520 € voorzien als men beroep wil doen op een huursubsidie. Bovendien is de stad regisseur van het woonbeleid en kan ze dan een op maat geschreven huursubsidie in voeren. De prijzen zijn immers per stad anders. Brugge bvb is werelderfgoedstad en dus heel duur om wonen.

De dertien steden sloten ook een stadscontract met de Vlaamse overheid. Alle dertien schoven ze wonen naar voor als belangrijkste thema. Toch zien we in de begroting geen enkel budget voor het stadscontract en dat voor een minister van stedenbeleid en een partij die steden hoog in het vaandel draagt ….