Cijfers die door het Minderhedenforum onlangs zijn bekend gemaakt, geven aan dat twee op de drie poetsbedrijven ingaan op de vraag van hun klanten om geen allochtone poetsvrouw te sturen. Zelfs door de overheid georganiseerde diensten (OCMW, PWA) doen het op dat vlak niet beter, wel integendeel. Vlaams parlementslid Mercedes Van Volcem(Open Vld) houdt een vurig pleidooi voor het aanpakken van dergelijke vormen van discriminatie. Onderstaand vind je de tussenkomst in video en in schriftelijke vorm.

Geachte voorzitter

Minister

Collega’s

Elf jaar geleden nam de federale regering het initiatief om dienstencheques in te voeren. Dit met de expliciete bedoeling om laaggeschoolden uit de werkloosheid te halen en zwartwerk terug te dringen.

Op beide domeinen zetten we stappen vooruit. In 2014 werden maar liefst 75 miljoen dienstencheques gebruikt door meer dan 600 000 gebruikers.  De dienstencheques zijn goed voor naar schatting
130 000 jobs. Deze maatregel ondersteunt vele hardwerkende mensen in hun work-life balans.

Ik zou dan ook uitdrukkelijk het belang van dienstencheque voor zowel de werkzoekende als de gebruiker ervan willen beklemtonen.  Het heeft een zwarte sector witter gemaakt en het is een middel om  het huishouden te verlichten

De titel in de krant dat de overheid via dienstencheques discriminatie subsidieert, is het kind met het badwater weggooien. Het gebruik van de dienstencheque is een goede zaak. Vandaar dat we met Open Vld het voortbestaan ervan bepleiten. De discriminatie is hier het kwaad.

Ik wil er ook op wijzen dat er trouwens in de sector van dienstencheques veel allochtonen tewerkgesteld zijn.

In 2012 bleek 20 procent van de werknemers uit een ander EU-land en 8,2 procent uit een land buiten de EU.  De Vlaamse overheid streeft in haar diversiteitsplan naar 10 procent en staat vandaag op 4 procent.

Nu, wat wil een Vlaming die beroep doet op dienstencheques eigenlijk?  Hij wil beroep doen op een goede poetshulp of andere diensten…

Velen zijn blij dat ze iemand gevonden hebben als poetshulp.  Wie tijdelijk geen meer heeft, is blij als men een nieuwe vindt.

Een poetsman of vrouw  of iemand die je helpt met je huishouden is goud waard. Ik durf beweren dat het overgrote deel van de Vlamingen vooral iemand in huis wil waar hij kan op rekenen en goed kan poetsen of zijn opdrachten vervult en de huidskleur van betrokkene geen issue is.

Het overgrote deel van de Vlamingen discrimineert niet op grond van kleur of etnische achtergrond of cultuur, gelukkig maar.

Deze positieve benadering mag ons evenwel niet weerhouden om blind te zijn voor het probleem:  racisme en discriminatie.

Uit de resultaten van een survey van 2013 blijkt

– dat de helft van de bevolking de aanwezigheid van andere culturen een verrijking vindt voor onze samenleving.

-Een kwart is het daar niet mee eens.

-Nog een kwart vertrouwt migranten niet.

Ongeveer vier op de 10 Vlamingen is van oordeel dat migranten profiteren van de sociale zekerheid en vindt dat moslims een bedreiging zijn voor onze cultuur en gebruiken.

Deze cijfers komen uit de VRIND 2014.

Met andere woorden er is een probleem in Vlaanderen en niet alleen in de dienstenchequesector, maar in alle levensdomeinen.

Wat de resultaten van de studie van het minderhedenforum betreft :

1) De resultaten van het onderzoek leiden tot verontwaardiging

2) Dat 6 op de 10 actoren in de sector bereid is mee te werken aan vragen tot discriminatie kan echter niet door de beugel

3) Het is opmerkelijk dat overheidsinstellingen (ocmw en pwa) veel slechter scoren dan de privésector, en oudere mensen stellen vaak meer de vraag om een witte poetsvrouw.

Een deel van de Vlamingen willen nog steeds geen anderskleurige poetsvrouw en sommigen willen geen anderskleurige taxichauffeur. Hoe komt dat toch? We kunnen daar veel over filosoferen maar de cijfers zoals hoger gesteld zijn ons duidelijk gekend. Er is nood aan daadkracht van deze Vlaamse Regering om dit kernprobleem aan te pakken.

Wat kan een politicus daar aan doen?

In de eerste plaats moeten we erkennen dat er een probleem is en moeten we dit ondubbelzinnig veroordelen. Discriminatie is onaanvaardbaar voor een liberaal. We staan voor een inclusieve samenleving en laten niemand vallen. Niet je afkomst telt, maar je toekomst.  Je afkomst, je huidskleur of religie mag niet tot discriminerend gedrag leiden.

Ten tweede moeten we maatregelen nemen:

o.a. discriminatie bestraffen zodat de overtreders beseffen dat dit niet kan en dit ernstig nemen.

-Maar academische en juridische praktijktesten vanuit de overheid zijn noodzakelijk. Elke bedrijfssector die gevoelig is voor discriminatie dient in kaart te worden gebracht.  Dit is een taak van de overheid, niet van het minderhedenforum.

– sensibilisering is een zaak. Onbekend is vaak onbemind vb. asielzoeker die buur is

– Er ontbreekt ook een wettelijk kader.

De handhaving ontbreekt wanneer discriminatie wordt vastgesteld.  Het is niet normaal dat mensen zich niet geremd voelen aan de telefoon om zich discriminerend te uiten en een Vlaamse poetsvrouw te vragen. In andere landen is het bestraffingsbeleid veel beter uitgewerkt.

Daarom zijn we ook voorstander van de praktijktest,  die wordt ook in de financiële en economische sector toegepast,ook de lotto doet het contractueel

Ook in de sport wordt racisme harder aangepakt (oa voetbalwet en stadionverbod)

Ook Uefa doet grote tv campagnes om racisme tegen te gaan. Diverse gekleurde voetballers pleiten tegen racisme.  Respect is de basis

Als het is al deze deelfacetten kan, dan moet ook de gelijkheid tussen mensen een grondrecht, gewaarborgd in het EVRM beschermd worden via een handhavingsbeleid.

De samenleving mag niet het signaal krijgen dat discrimineren gedoogd wordt en normaal gedrag is. Racisme vreet anders het maatschappelijk weefsel aan. Daarom is er dringend een mentaliteitswijziging nodig, in de samenleving.

In Vlaanderen mag er geen plaats zijn voor discriminatie .

Niet op de tram, niet op het voetbal, niet op het werk, niet voor poetshulpen of gezinszorg, niet voor bouwvakkers, niet aan de toog, niet op café….

Er moet daar paal en perk aan gesteld worden.  We zouden ons allen moeten schamen bij het horen van racistische opmerkingen. We moeten combatief zijn en telkens het debat opnieuw aangaan en wie discrimineert terecht wijzen.

Men beweert soms dat we hier in het parlement met teveel zijn maar ook wij als vertegenwoordigers van het volk hebben de dagelijkse taak om deze basiswaarden van gelijkheid constant uit te dragen.

Vandaag zijn we dan ook met 124 te weinig voor deze moeilijke maar essentiële opdracht. 🙂