Brugge

Verlaag vennootschapsbelasting, zet in op terugverdieneffecten

Volgens Mercedes Van Volcem glijdt het debat af van waar het echt om draait, namelijk welvaartcreatie en tewerkstelling. Laten we iets doen aan wat onze welvaart hypothekeert in plaats van angstvallig te proberen vasthouden aan belastingen waarvan we weten dat het sop de kolen niet waard is. Een vennootschapsbelasting remt zowel groei als investeringen af, als je die verlaagt kunnen we voorspellen dat de tewerkstelling zal stijgen en de economie zal vooruitgaan. Terugverdieneffecten noemen we dit. Met gunstige omstandigheden voor welvaart stimuleer je immers initiatief en de bereidwilligheid om risico’s te nemen. 

Ons land staat nog steeds in rep en roer. De sociale onrust en sociale onvrede is groot, dat moeten we erkennen.

Nu Minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) de speculatietaks wil herbekijken, dienen er zich 3 pistes aan. Het bijsturen, het afvoeren of het vervangen door iets anders. De belasting levert immers minder op dan verwacht en drukt de opbrengst van de beurstaks, omdat de handel in aandelen is gedaald.

Los van wat er geld in het laadje brengt is de schreeuw in ons land, in navolging van de Panamapapers, vooral een schreeuw om een eerlijkere fiscaliteit. Een denkoefening over wat we willen belasten en waarom dringt zich dan ook op.

De kern van de zaak wordt echter uit het oog verloren, nl. hoe kunnen we in een steeds meer geglobaliseerde wereld onze welvaart veilig stellen. Hoe kunnen we blijven vooruitgaan binnen de demografische realiteit van Vlaanderen? Hoe kunnen we het succes van ons land, dat een enorme welvaartstoename voor iedereen kende in de voorbije decennia op dat spoor houden?

Sommigen schreeuwen om een vermogens- of vermogenswinstbelasting. Echter is de realiteit dat met zware belastingen nog nooit reële jobs en welvaart gecreëerd werden. Bedrijven en mensen creëren jobs en welvaart, dat moeten we als Belgen nu eindelijk eens onthouden.

Neem nu een vermogenskadaster… Dat bestaat in Nederland en Frankrijk. En in ons land bezit het Centraal Aanspreekpunt (CAP) bij de Nationale Bank de gegevens van alle zicht-, spaar- en termijnrekeningen. Echter zijn de zwarte gaten hierin legio. In kluizen en kelders kunnen immers veel (aan het stijgen zijnde) vermogens liggen, denken we maar aan kunstwerken.

De oprichting van zo een vermogenskadaster is op die manier duur, moeizaam en inefficiënt. Het leidt dan ook geenszins tot groei en reële jobs. Door nieuwe ballonnetjes op te laten en met schering en inslag nieuwe maatregelen te eisen, hypothekeren we een gezond ondernemingsklimaat.

Wanneer het wantrouwen regeert blijven de investeringen uit. Dat is welvaartsvernietiging en helpt ons geen zier vooruit.  Eerlijkheid en rechtvaardigheid moeten we zoeken in de uniformiteit en simpliciteit van de fiscaliteit. Alle bedrijven rechtvaardig belasten. Duidelijkheid en gaan voor groei, dat moet onze boodschap zijn. Laten we onze welvaart niet kapot belasten alstublieft. De taart kan pas verdeeld worden nadat ze gebakken is.

Eenduidigheid is vrijheid en vrijheid zorgt voor welvaart. Een verlaging van de vennootschapsbelasting naar 20%, creëert ademruimte en jobs. Het verlaagt de barrières voor wie wil ondernemen. Wie succesvol is en winst boekt en deze uit zijn vennootschap wil halen, wordt belast. Net zoals die mensen die succesvol winst halen uit de inzet van hun arbeid.

Een verlaging van de vennootschapsbelasting is dus een pleidooi voor welvaart, groei, vooruitgang en jobs. Terugverdieneffecten noemen we dat. Dus laten we eerst zorgen dat de taart gebakken geraakt.