Er gaan stemmen op om de dienstencheques opnieuw duurder te maken. Dit is absoluut geen goed idee. We mogen dergelijke vorm van tewerkstelling – zeker in tijden van crisis – niet in het gedrang brengen door een verhoging van de tarieven. Bovendien moet werken lonen. Na de afschaffing van de jobkorting door de Vlaamse Regering betekent dit opnieuw een slag in het gezicht van de hardwerkende Vlaming. En dan moet de discussie over de Woonbonus nog beginnen…

Voor een alleenstaande zonder kinderen met een gemiddeld inkomen bedroeg de belastingdruk in 2012 – 56 procent. Belgen torsen daarmee de zwaarste fiscale last van de OESO-landen.  Tweeverdieners met 2 kinderen betalen 49 procent belastingen.

In een land waar je de helft van je inkomen moet afstaan aan de staat en er hoge uitkeringen zijn voor wie niet werkt, is het allerminst evident om mensen te motiveren om aan de slag te blijven. Zeker niet als je het totaalbeeld bekijkt. Wie hard werkt, heeft het niet gemakkelijk om de werk – gezin balans in evenwicht te houden. Dienstencheques helpen hen om, naast het harde werk, meer ‘qualitytime’ met het gezin te hebben.

Dienstencheques zorgen voor tewerkstelling in de reguliere economie. Een job is de beste garantie om uit de armoede te blijven, en zorgt voor nodige sociale interactie.  De sector van de dienstencheques is goed voor meer dan 150 000 werknemers.

Verkeerde signalen

De Vlaamse Regering is koploper in het geven van verkeerde signalen aan de hardwerkende Vlaming. De afschaffing van de jobkorting betekende een verlies aan koopkracht van 300 euro voor wie werkt. Dat is 600 euro per gezin. Mensen maken meer aanspraak op een sociale woning, want de Vlaamse Regering heeft de inkomensgrenzen verhoogd. Eens je een sociale woning toegewezen krijgt, loont het niet om te werken, want dan moet je meer huur betalen. Wie niet investeerde in zonnepanelen, moet stevig opdraaien voor die van zijn buurman.

Jonge tweeverdieners die momenteel tot 2014 aanspraak kunnen maken op de woonbonus mogen absoluut niet het volgende kind van de rekening worden.

Als je meer dan de helft van je inkomen afstaat, mag daar, ook voor de werkende middenklasse, iets tegenover staan.  Alle overheden moeten besteffen dat men de koe kan melken. Maar dit kan enkel als ze gras heeft om te eten.  Het gras staat nu al veel te kort…

Opiniestuk van Mercedes Van Volcem